|
|
|
|
| |
SEN
Pas tutmuş demir gibi yüreğim
Kazıdıkça altından pırıl pırıl sen çıkıyorsun
Sen ıhlamur gözlüm
Sen fakir bakışlım,sen
Sen asla unutulmak nedir
Bilmiyorsun
Koyuver gitsin
Acılar dağ devirir seni değil
Hüzün yağmurları diner elbet gün gelir
Yedi ceddi toplanıp gelse de üstüne
Ancak bir kırıntı hüzün verir
Zehir değil.
Koyuver gitsin
İnadına gülümse,inadına mutlu ol
Topu topu üç günlük ömründe
Dibine kadar yağmur ol,bulut ol
Hepsinden daha acı ol yeri geldiğinde
Koş,rüzgar gibi,çık en tepeye
Seyret yüzlerindeki öfkeyi nefreti
Yukarılardan bir demet sevgi saç
Bir zerre tebessümün yere serer hepsini
Koyuver gitsin
Acılar dağ devirir seni değil
Sen ki insansın bugüne bugün
Bir nefeslik can değil...
Buldum sandığım anda yitirdim düşlerimi
İçinde sen de vardın
Öyle dalmışım ki hayata
Umuda yolculuğumda kaybettim aşkı
Ucunda sen de vardın
 
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
